ប្រព័ន្ធអប់រំនៅកម្ពុជា បានវិវត្តន៍យ៉ាងឆាប់រហ័សក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សន៍ចុងក្រោយនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណា ភាពខុសគ្នានៃគុណភាពអប់រំនៅតាមសាលានៅតាមទីក្រុង និងសាលានៅតាមជនបទ នៅតែជាបញ្ហាដែលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់អនាគតក្មេងៗកម្ពុជា។
គុណភាពសាលារៀន និងធនធានអប់រំ
នៅតាមសាលានៅតាមទីក្រុង ឧទាហរណ៍ដូចជារដ្ឋធានីភ្នំពេញ កំពង់សោម និងសៀមរាប សាលាតែងមានឧបករណ៍អប់រំទំនើប និងគុណភាពខ្ពស់។ សិស្សអាចចូលរួមថ្នាក់អប់រំជាក់លាក់ និងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាចុងក្រោយបំផុតក្នុងការរៀនសូត្រ។ ក្រៅពីនេះ ការិយាល័យអប់រំនៅតាមទីក្រុង ក៏មានលទ្ធភាពជ្រើសរើសគ្រូបង្រៀនដែលមានសមត្ថភាពខ្ពស់ និងមានការបណ្តុះបណ្តាលទំនើបផងដែរ។ សិស្សនៅទីក្រុងមានឱកាសចូលរួមក្នុងសកម្មភាពក្រៅសាលា ដែលជួយកែលម្អសមត្ថភាពនិងជំនាញរបស់ពួកគេ។
ផ្ទុយទៅវិញ នៅតាមសាលានៅតាមជនបទ គុណភាពសិក្សាបាននឹងកើនឡើងដោយយ៉ាងច្រើន ប៉ុន្តែវានៅតែមានបញ្ហា។ សាលាផ្ទាល់គ្មានឧបករណ៍អប់រំទំនើបដូចនៅតាមទីក្រុង និងគ្មានលទ្ធភាពប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាចុងក្រោយ។ ការផ្តល់ឱ្យនូវការបណ្តុះបណ្តាលដល់គ្រូបង្
រៀននៅតាមជនបទនៅតែមានកម្រិតខ្ពស់។ បញ្ហាទាំងនេះធ្វើឱ្យការសិក្សារបស់សិស្សកើតមានការបញ្ហាជាច្រើន និងបញ្ចុះភាពចង់ចូលរៀនរបស់ពួកគេ។
ឱកាសសិក្សា និងពាក្យសន្យាអនាគត
សិស្សនៅតាមទីក្រុងទទួលបានឱកាសសិក្សាខ្ពស់ជាងសិស្សនៅតាមជនបទ។ ការអប់រំគុណភាព និងឧបករណ៍ឆ្លាតវៃនៅតាមសាលាទីក្រុង អាចផ្តល់ឱ្យនូវឱកាសជាច្រើនក្នុងការធ្វើការសិក្សានៅបរទេស ឬទទួលបានមុខរបរដែលមានប្រាក់ឈ្នួលខ្ពស់។ នេះមិនត្រឹមតែជាឱកាសសិក្សាដែលប្រសើរប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាការការពារសមត្ថភាពក្នុងការបំពេញតម្រូវការនៃទីផ្សារការងារ។
សិស្សនៅតាមជនបទទទួលបានកម្រិតអប់រំទាបជាង។ បញ្ហាទាក់ទងនឹងគុណភាពសិក្សា និងការខ្វះឧបករណ៍អប់រំ ធ្វើឱ្យសិស្សមានការលំបាកក្នុងការរកស៊ីមុខរបរក្នុងជីវិតពេញវ័យ។ ទោះបីជាអ្នកដែលបានបញ្ចប់ការសិក្សា និងមានចំណេះដឹងបន្ថែម ក៏មានការលំបាកក្នុងការស្វែងរកឱកាសការងារ។
ដំណោះស្រាយនិងអនាគតអប់រំកម្ពុជា
ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពខុសគ្នានេះ អាជ្ញាធរមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការអនុវត្តន៍គោលនយោបាយដែលគាំទ្រដល់ការអភិវឌ្ឍន៍សាលានៅតាមជនបទ។ នេះជាមធ្យោបាយដែលអាចជួយកែលម្អគុណភាពអប់រំ និងផ្តល់ឱ្យនូវឱកាសសិក្សាដែលស្មើគ្នាអំពីគ្រប់ភាគនៃប្រទេស។ គោលនយោបាយដែលគាំទ្រដល់ការបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបង្រៀន និងការគ្រប់គ្រងធនធានសាលានៅតាមជនបទ គឺជាចំណុចសំខាន់មួយក្នុងការផ្តល់ជូននូវគុណភាពអប់រំដ៏ស្មើគ្នា។
ភាគីពាក់ព័ន្ធនៅកម្ពុជាអាចពិចារណាពង្រឹងការអប់រំដោយកែលម្អធនធាន និងបង្កើនកិច្ចសហការដែលនាំឱ្យមានភាពស្មើគ្នារវាងទីក្រុងនិងជនបទ។
អត្ថបទដោយ៖ កែវ មាលា
