កម្ពុជាកំពុងប្រឈមមុខនឹងកង្វះនៃការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ និងការអភិវឌ្ឍគំនិតថ្មីៗនៅក្នុងវិស័យអប់រំ។ នេះជាបញ្ហាដែលអាចជះឥទ្ធិពលមិនល្អទៅលើការអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធអប់រំ និងសមិទ្ធិផលនៃការរៀនសូត្ររបស់សិស្ស។ ការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ គឺជាឧបករណ៍សំខាន់សម្រាប់ការបង្កើតនូវគំនិតថ្មីៗ និងការអភិវឌ្ឍបច្ចេកវិទ្យា ដែលអាចជួយពង្រឹងសមត្ថភាពនៃក្រុមគ្រប់គ្រង និងគ្រូបង្រៀន ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហាផ្សេងៗក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំ។
តាមការសង្កេត បរិបទនៃការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រនៅកម្ពុជានៅតែមានកម្រិតទាប បណ្តាលមកពីអស់ការអនុវត្តបែបបទ និងគម្រោងដែលមានតម្លៃជាក់ស្តែងក្នុងការអប់រំ។ សិក្សាអំពីការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រមានតម្លៃក្នុងការបង្កើតចំណេះដឹង និងការអភិវឌ្ឍវិធីសាស្ត្រផ្សេងៗ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហាអប់រំ ដែលជាគន្លឹះសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជានៅក្នុងការអភិវឌ្ឍការអប់រំ និងការសិក្សាធនធានធំៗផ្សេងទៀត។
គ្មានក្រុមហ៊ុនស្រាវជ្រាវច្រើននៃកម្ពុជា ដែលបានដាក់លើសារៈសំខាន់ទៅលើការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ។ វាមានហេតុបណ្ដាលមកពីកង្វះនៃថវិកា គ្រឿងបន្លាស់តាមវិទ្យាសាស្ត្រ និងបុគ្គលិកដែលមានសមត្ថភាពក្នុងការស្រាវជ្រាវ។ អ្វីដែលអាចកើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់នោះគឺ ការមិនមានទំនុកចិត្តក្នុងការសិក្សាដល់បញ្ហានិងការរីកចម្រើននៃការអប់រំ។
ការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រទាបនេះ អាចនាំឱ្យមានការចុះចាញ់នៃកម្រិតចំណេះដឹងនិងកម្លាំងការសិក្សារបស់សិស្ស ។ ចំណេះដឹងនិងគំនិតថ្មីៗ មិនត្រឹមតែជាឧបករណ៍សម្រាប់ការជម្រុញការកំណើតគំនិតថ្មីៗ និងការរីកចម្រើនក្នុងវិស័យអប់រំតែប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែវាក៏ជាមូលដ្ឋានក្នុងការបង្កើតសង្គមបច្ចេកទេសនិងវិទ្យាសាស្ត្រ។
អត្ថបទដោយ៖ កែវ មាលា
